Kynlífsleikfang í leikskóla

 Ha, ha... góður. En þessi er samt ennþá betri:

Ungur sonur íslenskrar vinkonu minnar í Stokkhólmi fékk sendan íslenskan bolluvönd frá afa og ömmu á Íslandi.

Stoltur strákurinn tók að sjálfsögðu vöndinn með sér í leikskólann daginn eftir. Starfsfólkið, sem hafði aldrei séð bolluvönd, spurði þann stutta hvað þetta væri og til hvers það væri notað.

"Þetta er píska (vöndur)..." svaraði sá litli, ".... sem maður notar til að slá mömmu á rassinn í rúminu."

 

Þökk sé opinskárri starfsstúlku sem spurði mömmuna beint út hvort þetta væri satt, þegar hún sótti strákinn um eftirmiðdaginn, þá fékk vinkona mín möguleika á að útskýra málið. En starfsfólkið hafði trúað því allan daginn að bolluvöndurinn væri kynlífsleikfang.

En talandi um þessa frétt sem ég tengdi við bloggið: Er það ekki spurning um kynhneigð viðkomandi hvort rasskinn teljist til kynfæra?

Bolla, bolla!

ABC gert að greiða háa nektarsekt

Nautnalyf

Flest nautnalyf eru líka fíkniefni. Neytandinn festist í neyslunni, þarf sífellt meira af efninu og eyðileggur fyrr eða síðar líkama sinn og andlegt atgervi. Hann verður með tímanum óvirkur þjóðfélagsþegn og samfélagið neyðist til að sjá honum farborða. Eignist nautnalyfjaneytandinn börn eru miklar líkur á að börnin bíði skaða af neyslu hans. Það er því eðlilegt út frá skaðareglunni að samfélagið hafi rétt til að takmarka aðgengi að slíkum efnum. Sjá nánari umfjöllun í færslunni "Dópistinn, homminn og hóran" HÉR.

600 grömm af kókaíni fundust í íbúð

Dópistinn, homminn og hóran

Eðlilegt er að spyrja sig hvort samfélagið hafi rétt til þess að taka fram fyrir hendurnar á fólki og banna okkur að gera það sem við viljum.

Þrjú dæmi eru neysla nautnalyfja (eða fíkniefna), vændi og samkynhneigð. Eigum við að sætta okkur við að meirihluti nágranna okkar geti komist að samkomulagi um það á þingum að banna okkur að lifa því lífi sem við viljum?

Skaðareglan, þ.e. að allt sé leyfilegt meðan það skaðar ekki aðra, er oft notuð til að réttlæta breytingar í átt til frelsis.

SAMKYNHNEIGÐ: Skaðareglan var t.a.m. þungt lóð á vogaskálarnar fyrir því að lögleiða samkynhneigð á sínum tíma (ekki mjög langt síðan). Á Norðurlöndum dettur fáum í hug að hefja umræður um að hefta frelsi samkynhneigðra í dag. Þvert á móti þá er straumurinn í þá átt að taka burt þær hindranir sem fyrir eru og leyfa samkynhneigðum að gifta sig og ættleiða börn. Í raun finnst flestum fáránlegt í dag að gagnkynhneigðir hafi áður getað ráðskast með líf samkynhneigðra og sett lög um hvað samkynhneigðir máttu og máttu ekki gera.

Gilda sömu rök um vændi og neyslu nautnalyfja?

NAUTNALYF: Flest nautnalyf eru líka fíkniefni. Neytandinn festist í neyslunni, þarf sífellt meira af efninu og eyðileggur fyrr eða síðar líkama sinn og andlegt atgervi. Hann verður með tímanum óvirkur þjóðfélagsþegn og samfélagið neyðist til að sjá honum farborða. Eignist nautnalyfjaneytandinn börn eru miklar líkur á að börnin bíði skaða af neyslu hans. Það er því eðlilegt út frá skaðareglunni að samfélagið hafi rétt til að takmarka aðgengi að slíkum efnum.

VÆNDI: Í Svíþjóð eru lög sem banna öll kaup á vændi og meirihluti fólks telur í skoðanakönnunum að þau hafi verið til góðs.

Þó eru samtök fólks í vændisiðnaðinum ekki hress með lögin og telja jafnvel að þau geti stofnað öryggi vændisfólks í hættu. Ég hlustaði á þekkta talskonu vændisfólks í útvarpinu fyrr nokkru þar sem hún varði starfsval sitt á eftirfarandi hátt:

 

“Ég seldi atvinnurekenda bæði sál og líkama í fjölda ára fyrir smánar laun. Þrælaði 8-10 tíma á dag við skúringar. Í dag sel ég bara afnot af líkama mínum og fæ margfalt meira borgað fyrir margfalt minni vinnu. Ég skil ekki hvað það er sem er rangt við það. Helst vildi ég fá að borga skatt eins og aðrir þegnar þessa lands.”

 

Konan er talsmaður fólks sem velur sjálft að stunda vændi og finnst brotið á mannréttindum sínum þegar sett eru lög sem banna viðskiptavínum þeirra að kaupa þjónustuna. "Hvaða rétt hafið þið til að banna okkur að stunda vændi. Vændi er okkar val og við sköðum engan annan".

Það er erfitt að nota sömu rök gegn vændi og notuð eru til að réttlæta bann gegn nautnaefnum sem valda fíkn. Velji fólk sjálft að gerast vændisfólk og sé markaður fyrir hendi, er erfitt að sjá hvers vegna maður má ekki selja konu eða öðrum manni aðgang að sínum kropp sexuellt fyrir þokkalega þóknun, meðan leyfilegt er að selja kapítalistum aðgang að sama kropp fyrir smánar laun.

Vandamálið er bara að þetta fólk er í minnihluta. Meirihluti vændisfólks þvingast til að stunda vændi til að fjármagna dópneyslu eða vegna fátæktar. Fólk sem aldrei myndi stunda vændi ef það ætti annars úrkosta. Það er til að vernda þetta fólk sem svona lög eru sett. En spurningin er hvort ekki sé rétt að greina á milli vændis sem stundað er af fúsum og frjálsum vilja og vændis sem er meira eða minna þvingað. Auðvita er þarna stórt grátt svæði og ekki auðvelt að draga skýrar línur, en það sama gildir um ansi margt og þá er það dómsvaldsins að dæma og draga línur.

 

Í Svíþjóð hefur umræðan stundum snúist um þann hóp í samfélaginu sem ekki hefur möguleika á að nálgast hitt kynið t.d. vegna alvarlegrar fötlunar af einhverjum toga. Ég man t.d. eftir foreldrum sem kröfðust þess að fá að kaupa vændisþjónustu handa barninu sínu sem þráði mest af öllu að fá að upplifa kynferðislega nálægð.

  

Það eru sem sagt margar hliðar á þessu vændis máli eins og flestum öðrum málum og síðasta orðið er ekki sagt, langt frá því.

Í mínum huga eru þó lóðin fleiri og þyngri á neikvæðu vogaskálunum og þess vegna er ég, eins og meirihluti Svía, sammála því að banna kaup á vændi. En ég er ennþá að hugsa málið.

 

Ef til vill þurfum við ólíkar vogaskálar fyrir ólíka hópa?

Illvígar sýkingar hrjá fíkla

Get a life!

Blessuð sé minning hans!

Annars skil ég ekki sálarlíf fólks sem tekur ástfóstri við leikara og aðra performista. Það er létt bilun að verða svo hrifin af ókunnugu fólki að  fráfall þess hafi nánast sömu áhrif og fráfall góðs vinar. Þessi drengur var án efa ágætur leikari og ég hef enga ástæðu til að trúa öðru en að hann hafi líka verið góður maður. Strákur sem átti líklega við kvíðavandamál að etja (ef hægt er að trúa fréttum) eins og svo margir aðrir. Ekkert merkilegri en allir þeir góðu íslendingar sem eiga við svipaðan vanda að etja, berjast til sigurs en verða að lokum að láta í minni pokann.

Fólk sem gerir stórmál af fráfalli ókunnugs fólks þarf alvarlega að hugsa um að skaffa sér eigið líf.

Ledger virðist hafa látist af slysförum

Flokkstryggð eða skynsemi

Hvað sagði ég (það sérðu HÉR).

 

En auðvita þarf engan pólitískan snilling eins og mig til að sjá í hendi sér að svona myndi fara. Kjósendur eru langt frá því að vera vitlausir. Þeir sem þráast við að styðja þennan nýja meirihluta gera það líklega af gamaldags flokkstryggð. Því miður er flokkstryggð andstað skynsemi. Þess vegna hef ég aldrei þrifist í flokki.

Ég er alltof gáfuð til þess.

25,9% Reykvíkinga styðja nýjan meirihluta

Ferðamiðstöð í Hvalstöðinni í Hvalfirði

Þetta er frábært framtak og lofsvert í alla staði. Við eru mörg sem höfum margoft reynt að fá Kristján í Hval hf að hugsa sín mál uppá nýtt og opna ferðamiðstöð í hvalstöðinni í Hvalfirði og gera út bátana á hvalaskoðun.

Hvalstöðin er staðsett í einn fallegustu náttúruparadís Íslands, svæði sem við erum að uppgötva aftur eftir að óþefurinn af hvalavinnslunni er horfinn og umferðin orðin næsta lítil.

 

Ég skora á Hval hf að taka nú þessar hugmyndir alvarlega.

Umhverfisvænni hvalaskoðun

Byltingin og Baugur éta börnin sín?

Eru íslenskir neytendur að greiða niður taprekstur fyrirtækja á Bretlandseyjum? Nú er tími til kominn að Baugsmenn leggi spilin á borðið. Því er stundum haldið fram að það sé okurverð á matvöru á Íslandi í skjóli einokunarverslunar í eigu Baugsmanna. Hingað til hef ég ekki viljað trúa því. Frekar hallast á hina hliðina og haldið því fram að Bónus hafi lækkað vöruverðið. En eins og með alla einokunarverslun, þá er hún oft hagstæð í upphafi en étur síðan börnin sín eins og byltingin.

 

 

Það læðist að mér sá grunur, þegar ég les fréttir um miljarða niðurgreiðslur fyrir taprekstur í útlöndum, að íslenskir neytendur séu mjólkurkú fyrir útrás Baugs.

Tap á verslunum Baugs í Bretlandi

Billary

“Þú getur ekki gengið um í svona stuttu pilsi og ætlast til þess að fólk taki þig alvarlega í pólitík.”

 

“Hvernig getur maður í þinni stöðu látið annað eins út úr sér!”

 

“Kona í valdastöðu verður að gæta þess að mála sig ekki um of!”

 

“Maður í þinni stöðu getur ekki litið út eins og hippi!”

 

Ef mér leiðist eitthvað fólk, þá er það fólk sem gengst uppí því hlutverki sem það hefur hafnað í og reynir að aðlagast því eins og amaba í stað þess að halda bara áfram að vera nákvæmlega eins og því er eiginlegt að vera og gefa skít í hvað aðrir segja.

 

Það eru tvær tegundir af vinum úr menntó. Þeir sem eru nákvæmlega eins og þeir voru þó þeir séu að vinna sem löggur, læknar og lánadrottnar, nú eða forsetar. Svo eru það hinir sem ERU löggur, læknar, lánadrottnar og forsetar. Fullkomlega óþolandi fólk!

 

Bill Clinton var bara samkvæmur sjálfum sér blessaður drengurinn.

Hillary tjáir sig um Lewinsky-málið

Aðför að lýðræðinu - endurtekið efni

Ég bloggaði áðan um sömu frétt annarstaðar á mbl.

 

Hvernig stendur á því að sama frétt er birt tvisvar á sömu síðu? Ég hef lent í þessu áður og skil ekki alveg tilganginn með þessum margfalda fréttaflutningi? Þetta truflar bara bloggumræðuna þ.e. skiptir upp umræðu um sama hlut.

 

 

En sem sagt, ég tel að skipulögð árás á lögreglu sé aðför að lýðræðinu og því beri að taka hart á þessum mönnum. Lokið þá inni þar til dómur er fallinn. Dæmið þá til hámarks refsingar. Einangrið þá frá öðrum föngum svo þeir smiti ekki unga íslenska smákrimma. Vísið þeim svo úr landi án möguleika til að snúa aftur.

 

Úrskurðaðir í farbann

Víst hjálpa trúðar

 

Rannsóknin sem þessi frétt vitnar í er meingölluð. Það er nefnilega munur á trúðum. Trúðar sem klæða sig í ýktar grímur og haga sér eins og hálfvitar með látum, eru án efa ógnvekjandi fyrir börn.

 

 

 

Hinsvegar eru til trúðar sem kunna sitt fag og eru lágstemmdir, bæði í hegðun og útliti. Þessir trúðar eru oft til mikillar hjálpar við umönnun barna með alvarlega sjúkdóma. Börnin segja gjarnan trúðnum hluti sem þau annars halda fyrir sig og trúðurinn hjálpar þannig barninu til að setja orð á kvíða, um leið og starfsfólk sjúkradeilda fær aukna innsýn í hugarheim barnsins.

Börn eru hrædd við trúða